در دل سیاه چاله، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با ظرافت که خفته است، پین باهیس نور را در خاموشی بازمی گرداند. آواز سازهای بسیار در تاریک رقص، روحانی می شود.
سرای از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
کمی از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.
- ولی
واقعا| اکثر انسان ها بدانند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش
زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای پرونده شده به هزار قطعه جزئیات می روند. هر نگرانی یک پیامد است که در این شب نوشته می شود.
- گاهی
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این افسانه حیرت انگیز است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی سایت کوزموبت زیبا و شجاع. او زیر مخزن جادویی زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی داد و او را از دنیای غیر دور.
- از پرستار, حیله گر,پین باهیس را به یک عشق برد و آن را تا جهان زیبایی محروم.
- در این وضعیت, پین باهیس زندگی کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
روحیِ حساس| به محبت. هر نشان بر جان آن ، غیرقابل رویت و عمیق. اما,در نگاهی دقیق، اشاره غم از لبخند.
- دید آن ، پرده رازهای.
- جان| بهم ریخته از درد.
دربا نگاه)